At, si voluptas esset bonum, desideraret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Cur post Tarentum ad Archytam? Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Duo Reges: constructio interrete. Nam neque virtute retinetur ille in vita, nec iis, qui sine virtute sunt, mors est oppetenda. Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa; Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.

Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Bork At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Quid iudicant sensus? Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;

Tanta vis inerat in verbis propter earum rerum, quae significabantur his verbis, dignitatem, ut altior fieres, ut interdum insisteres, ut nos intuens quasi testificarere laudari honestatem et iustitiam aliquando ab Epicuro.

Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Ut id aliis narrare gestiant? Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Quae est igitur causa istarum angustiarum? Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Ille incendat?: Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.
Bork: Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Bork: Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.
Avaritiamne minuis?: Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
Sint ista Graecorum;: Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.

An ne hoc quidem Peripateticis concedis, ut dicant omnium
bonorum virorum, id est sapientium omnibusque virtutibus
ornatorum, vitam omnibus partibus plus habere semper boni
quam mali?

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus.
Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Quae contraria sunt his, malane?

Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.
Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus.