Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. An eiusdem modi? Ita prorsus, inquam; Nemo igitur esse beatus potest. Quae cum dixisset, finem ille. Duo Reges: constructio interrete. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono.

Quam ob rem turpe putandum est, non dico dolere-nam id quidem est interdum necesse-, sed saxum illud Lemnium clamore Philocteteo funestare, Quod eiulatu, questu, gemitu, fremitibus Resonando mutum flebiles voces refert.

Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Tria genera bonorum; Est, ut dicis, inquam. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.

Ostendit pedes et pectus. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Istic sum, inquit.

Non semper, inquam;

Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;

Negare non possum.

Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;

Sed videbimus.

Haeret in salebra.

Bork

Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Reguli reiciendam;

Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.

• Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
• Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
• Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.
• Tanta vis admonitionis inest in locis;
• Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit
effectum?

1. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
2. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
3. Scisse enim te quis coarguere possit?
4. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;